Column Daniëlle Bakhuis De eliminatie
29 November 2017
Zo kwam ik op het idee voor De eliminatie
Twee jaar geleden was ik op weg naar een schoolbezoek ergens in Friesland, toen ik in de bus in slaap viel. Op het moment dat ik wakker schrok, zaten er een oude man, een man die er heel ziek uit zag en een vrouw met een baby in de bus. Ik dacht toen – zo werken mijn hersenen nu eenmaal – : stel dat we een ongeluk krijgen en ik maar één iemand kan redden. Wie zou ik dan kiezen? Dat idee bleef maar in mijn hoofd en later veranderde ik het onderdeel ‘ongeluk’ met ‘vooropgezet plan’ om het extra spannend te maken.
Dat ‘moeten kiezen tussen bepaalde personen’ komt door mijn fascinatie voor eliminatierondes in realityprogramma’s. Ik HOUD er van als er een spelelement is waarbij de groep moet bepalen welke kandidaat ze naar huis sturen. Vooral omdat dan de ware aard van mensen naar boven komt. Als het er echt op aan komt, liegen en bedriegen de meeste mensen met het grootste gemak om hun eigen hachje te redden. Mensen willen dan ook een hoop voor zichzelf goed praten als ze de zwakke (‘Hij had het toch niet gered!’) of juist de sterke (‘Maar anders maak ik geen kans!’) kandidaat elimineren. En dat is waar het in De eliminatie om draait: wat blijft er van je over, als het er écht op aan komt.
De hoofdpersoon uit wiens ogen je het verhaal leest, is de zestienjarige Chleo van Doren. Om de druk extra op te voeren, moest ik er voor zorgen dat het een karakter werd dat niet gewend was om voor zichzelf op te komen. In het eerste hoofdstuk schrijf ik bijvoorbeeld dat ze op een dag haar aantal woorden kan tellen, omdat ze zo weinig praat. Extra spannend, want in de situatie waarin ze terecht komt, móet ze natuurlijk wel haar mond opentrekken om te overleven.
Ik had nu een hoofdpersoon (de zestienjarige Chleo van Doren), een oude man, een man die er heel ziek uit zag en een jonge moeder met een baby. Vijf prima figuren, maar ik wilde nog een aantal karakters meer om het verhaal nog kleurrijker te maken. Dat was één van de leukste dingen om te verzinnen, want ik hoefde geen rekening te houden met leeftijd of geslacht. Ik heb onder andere nog een miljonair, een beroemde violiste en een gevlucht jongetje dat de taal niet spreekt toegevoegd.
Met dit basisidee kon ik twee kanten uit: óf het werd een gruwelijk horrorboek (denk aan de SAW-films) of ik ging juist de psychologische kant belichten. Ik heb gekozen voor het laatste, omdat ik je met dit boek graag aan het denken wilde zetten. Wat zou jij doen als je Chleo was? En wie zou jij kiezen om te elimineren?
Daniëlle Bakhuis
Deze blog is origineel gepubliceerd op www.daniëllebakhuis.nl en met toestemming van de auteur geplaatst op deze website.
Daniëlle Bakhuis werkt sinds haar achttiende in de journalistiek. Na haar column in meidentijdschrift Fancy, werkt ze nu als freelance redacteur voor onder andere Cosmopolitan en CosmoGIRL. Daarnaast schreef ze acht boeken, waarvan de razendspannende YA-thriller De eliminatie bij Best of YA verscheen. Ze bezoekt wekelijks scholen om leerlingen te vertellen over haar werk als schrijver en haar boeken.
Meer in deze rubriek
5 vragen aan Esther Walraven |
5 vragen aan Buddy Tegenbosch |
5 vragen aan Miriam Bruijstens |
Kijktip: Mijke Pelgrim vertelt over haar nieuwe boek |
Pages
Meer in deze rubriek
5 vragen aan Esther Walraven |
5 vragen aan Buddy Tegenbosch |
5 vragen aan Miriam Bruijstens |
Kijktip: Mijke Pelgrim vertelt over haar nieuwe boek |
5 vragen aan Henk Hardeman |
De uitdager van Taran Matharu |
Q&A met Nina de Pass |
Would you rather? met Helena Fox |
Interview met Helena Fox over Steeds verder weg |
Ook zo'n fan van H@ck? |
Interview met Nic Stone |
LONGREAD: een interview met Suzanne Collins |
‘Zij en ik is een liefdesbrief aan mijn tiener-zelf’ |
Column: Optelsom |
'Dit boek heeft een speciaal plekje in mijn hart' |
#vraaghetdecorrector |
Blijf lezen, halfgoden! |
Op zoek naar de boektrailer... |
Column: Mink, magie en Huize Sandra |
Piper Perish en ik |
Terug naar de dinosauriërs |
Historie, cultuur en Pokémon |
