Kun je jezelf voorstellen aan de Nederlandse lezers?

Ik ben Nina – en ik ben zo blij dat mijn debuutroman, Mijn jaar na jou, in Nederland verschijnt. Ik ben me ervan bewust dat dit een vreemde, verontrustende tijd in de wereld is. Ik hoop dat jullie allemaal veilig en gezond blijven.

Mijn jaar na jou is je debuut. Zou je ons iets meer kunnen vertellen over wat je inspireerde om dit boek te schrijven? Was het iets dat je moest schrijven of meer omdat je dit verhaal wilde vertellen? Of misschien allebei?

Toen ik zeventien was, was er een vreselijk auto-ongeluk op een school in de buurt – een die me altijd is bijgebleven. Een meisje van mijn leeftijd stierf; een meisje van mijn leeftijd – de chauffeur – heeft het overleefd. Ik kende de betrokkenen niet persoonlijk, maar ik heb er al meer dan een decennium over nagedacht – over wat er is gebeurd, over alles wat daarna kwam.

Mijn jaar na jou gaat niet over dat ongeluk – dat is niet mijn verhaal – maar de gebeurtenissen in mijn roman worden ondersteund door een auto-ongeluk. Jarenlang had ik nagedacht over de nasleep van zo'n tragedie en de complexe relatie tussen schuld en verdriet – hoe verzoen je jezelf met een leven zonder iemand van wie je houdt, als je je verantwoordelijk voelt voor zijn of haar dood?

Hoe is Cara ontstaan? Was ze gelijk een compleet karakter? En hoe zit dat met Hector?

Ik had veel geluk met mijn hoofdpersoon, Cara. Ik wist precies wie ze was toen ik begon te schrijven: een zeventienjarig meisje dat een ondraaglijk trauma heeft meegemaakt. Ik was van plan een boek te schrijven over een meisje dat haar verdriet niet begrijpt omdat haar verdriet zo vervuld is van schuldgevoelens. Wanneer Cara op de school in het boek aankomt, Hope Hall, is ze zo getraumatiseerd dat ze veel van zichzelf heeft verloren en een stalen masker ter bescherming ophoudt. Al heel vroeg ontmoet ze Hector, die aan de oppervlakte een beetje een flyboy is. Hij ziet er goed uit, is slim, boeiend, charmeert de leraren en houdt zich alleen aan de regels die hij kiest. Ik hield van het schrijven van Hector – net als Cara hoefde ik niet veel tijd te besteden aan het uitzoeken wie hij was als personage. Ik wist precies wat hij zou zeggen en hoe hij de dingen zou aanpakken.

Zijn er eventuele karaktereigenschappen die je van jezelf in het personage van Cara hebt verwerkt?

Oh, dat is een goede vraag. Ik heb echt mijn best gedaan om Cara niet op mezelf of een van mijn beste vrienden te baseren, maar ik weet zeker dat er stukjes van mij in haar zitten – en ook in de andere personages. We schrijven over wat we kennen!

Veel van onze lezers willen waarschijnlijk ook graag schrijvers worden. Heb je misschien wat tips voor jonge schrijvers die proberen hun boek te laten publiceren?

Een auteur die ik enorm bewonder, vertelde me ooit dat ik het boek moest schrijven dat ik graag zou lezen – ik denk dat dit een geweldig advies is. Als je houdt van wat je doet, zal het van de pagina's spatten.

Als je iets tegen Cara kon zeggen dat ze heel erg nodig moest horen, wat zou dat dan zijn?

Er is een scène in het boek die erg belangrijk voor me is, waar Hector tegen Cara zegt: ‘Het wordt beter’. Ik zou dit tegen haar blijven herhalen.

Kan je een zin of een alinea kiezen uit het boek dat je ontzettend dierbaar is?

De eerste regel die ik schreef in Mijn jaar na jou komt ergens in het midden. Cara zit met Hector op het dak van een gebouw in de plaatselijke stad. Hij vraagt haar of alles in orde is en ze denkt:

‘Alles is mis, omdat ik me voor het eerst in een jaar niet voel alsof ik aan het verdrinken ben.’

Vreemd genoeg heeft mijn Amerikaanse uitgever deze regel op de achterkant van hun editie gedrukt. Ik heb hen of iemand nooit verteld dat dit de eerste regel was die ik schreef of dat dit de regel was die het verhaal voor mij vormde. Maar dit is de hele kern van de roman in één regel – aan het begin van de roman denkt Cara dat ze voor altijd hetzelfde zal voelen, maar naar een nieuwe school gaan en daar nieuwe mensen ontmoeten, veranderen alles.

Als je één van je personages in een ander boek van een andere auteur zou kunnen stoppen, welk personage zou dat dan zijn en in welk boek?

Hmm, dat is een leuke vraag. Wat dacht je van Hector in De Hongerspelen? Ik ben heel benieuwd hoe hij het ervan af zou brengen.

Welk boek wilde je dat je had geschreven en welk boek wil je nog een keer schrijven? Onderwerp, genre?

Ik heb de laatste tijd veel nagedacht over All the Bright Places van Jennifer Niven. Het is zo'n krachtig, emotioneel boek – en zo zorgvuldig en mooi. Ik ben erg onder de indruk van Jennifer en haar schrijfkunst.

Ooit zou ik graag een misdaadroman schrijven, maar ik heb altijd gedacht dat het veel plotten en daarmee plannen zou vergen en daar houd ik niet zo van! Wie weet, misschien krijg ik het voor elkaar?

Kan je ons vertellen waar je nu mee bezig bent?

Ik werk aan een paar nieuwe YA-projecten en heb veel ideeën in mijn hoofd zitten – dat is alles wat ik nu kan zeggen!

Wat hoop je dat lezers meenemen na het lezen van Mijn jaar na jou?

Dat dingen veranderen, of je dat nu wilt of niet, dat het beter wordt en dat echte vrienden je er doorheen zullen helpen.